De tijd....waar blijft die toch... - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Sabine Eijkelhoff - WaarBenJij.nu De tijd....waar blijft die toch... - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Sabine Eijkelhoff - WaarBenJij.nu

De tijd....waar blijft die toch...

Door: Sabine

Blijf op de hoogte en volg Sabine

21 April 2014 | Peru, Cuzco

Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verslag geschreven heb, maar de tijd vliegt. Het is zo leuk,gezellig en fijn hier! en ik zit alweer dik over de helft van mijn tijd hier, nog maar 2.5 maand hier en dan ben ik weer in Nederland...pfoe

Na mijn vorige verslag is er een hoop gebeurt,Heleen, kamergenoot en tevens een goed vriendinnetje (Agnes: Bedankt voor deze match made in Heaven) heeft een operatie gehad. Ze gaat tegenwoordig door het leven zonder galblaas. Dus toen kwamen mocht ik de zuster uithangen.

Maargoed we gaan het hier niet hebben over nog meer ziekenhuisbezoekjes (we mogen er niet meer komen) maar over de leuke dingen die we hebben beleeft.
Heleen en ik zijn eindelijk een weekendje naar bolivia geweest. We hadden de meest luxe bus ooit. Er zaten drie stoelen naast elkaar ipv 4 en ze konden helemaal plat. Dus nadat we met veel gekraak een zak chips op hadden gingen we een dutje doen. Vlak voordat we in Bolivia waren werden we wakker gemaakt. Daarna zijn we met een klein busje naar de grens gebracht. Even wat stempels halen en we waren in Bolivia. Toen met een ander busje naar Copacabana gegaan. Een klein hippie-dorpje waar de wiet werd aangeboden tijdens de lunch zeg maar.

Wij besloten om naar Isla del Sol te gaan. Een twee uur durende boottrip. Er was helemaal niks te beleven op dat eiland. Maar vanwege de hoogte ( Isla Del Sol ligt op 4000 meter hoogte) waren Heleen en ik na een fles wijn aardig aangeschoten en hebben we ons prima vermaakt op het eiland. De volgende ochtend werden we wakker door de zonsopgang en het kabbelende water en natuurlijk de ezel die even moest laten weten dat die nog steeds niet weg was. Kortom Isla del sol: Leuk als je van oude stenen houdt en van back to basic. Maar voor ons was het verschil te groot met Cusco
Om 9 uur de boot terug gepakt naar Copacabana en toen met de bus terug naar Cusco. De eerste bus was prima maar toen moesten we overstappen op een andere bus en dat was een zeer oude bus. Het leek wel of we in een 8 uur durende achtbaanrit zaten en dat in het achterste karretje. De chauffeur jaagde zo door de bochten dat we elke x dachten dat we dood gingen maar nieuws voor jullie : WE ARE STILL ALIVE AND KICKING!!

Afgelopen week was het HOLY-Week. De hele week stond in het teken van jezus, overal gingen ze de beelden door de straten dragen en toen ik afgelopen woensdag uit de kroeg kwam was er weer eentje bezig. Ik mocht van ons gezelschap niet schreeuwen, heb ik weer.
Vrijdag was iedereen vrij en toen zijn we met een hele groep naar Pisac gegaan. In Pisac is een hotel met een groot sportcomplex. Hier hebben we wat gevoetbald, gezwommen en een soort van squash gespeeld (Natuurlijk was ik degene die het balletje iets te hoog sloeg waardoor deze op het dak van een gebouw belande).
Na al deze activiteiten was het tijd voor onze favoriete bezigheid naast Salsa dansen, ETEN! dus ergens in pisac wat te eten gescoord en toen weer terug naar Cusco. Dachten we want na ongeveer 30 minuten stopte Carlos plots de auto. Wat bleek : de rechter achterband was plat, helemaal uitgerookt en gescheurd en niet meer te redden.
Gelukkig hadden we Guido bij ons, Hij was de held van de dag, Bandje verwisselen, Amilcar hield het zaklampje vast en was ondertussen koekjes aan het eten en Carlos, tsja die deed alsof die heel druk bezig was. Wij als dames mochten stenen zoeken omdat de peruaanse krik de auto niet kon houden.
Als beloning hadden we chocolaatjes voor onze helden gekocht. Ik geloof dat dat toch wel het beste gedeelte was van de Pisac dag;)

Maargoed ik zit hier natuurlijk voor mijn stage. Die erg leuk is! Ik geef kinderen van een jaar of 8 engelse les op de school! daarnaast werk ik in Abre Puertas (wat open deuren betekend) Vanaf volgende week ben ik daar de eindverantwoordelijke omdat de 'baas' een maandje naar huis in de USA gaat.

Ondertussen ben ik ook verhuist naar een appartement vlak bij het centrum, super ideaal! Ook hebben een aantal van mijn Peruaanse vrienden een salsa school geopend en dat is onze nieuwe hangplek.
Het leven bestaat dus nog steeds uit werken, salsa dansen, socializen en vooral heel veel genieten. Maar helaas ook telkens weer afscheid nemen van de leuke mensen die we ontmoeten.

Volgend weekend hebben we hier Kingsdag met jawel KROKETTEN en hollandse pot olee!

Nou lieve mensen plaats weer allemaal massaal jullie reactie want dat vind ik erg leuk!


Heel veel liefs van Sabine

  • 21 April 2014 - 19:32

    Mario:

    Leuk om wat van je te lezen.
    Jij vermaakt je wel daar!
    Veel plezier!

  • 21 April 2014 - 22:46

    Ineke Hagemans:

    Hallo Sabine!!

    Vol trots lees ik jouw verslag: ja, ja, dat is mijn oud-leerling en kijk nou eens wat ze allemaal doet!! Fantastisch dat je de wereld aan het verkennen bent en dat je er zo intens van geniet! Zo te zien doe je niet alleen anderen, maar ook jezelf een groot plezier (en zo hoort het ook). Sabine, zorg goed voor jezelf, geniet lekker verder en tot ziens!!

    Groetjes,

    Ineke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sabine

Actief sinds 27 Nov. 2010
Verslag gelezen: 305
Totaal aantal bezoekers 7510

Voorgaande reizen:

01 Februari 2014 - 10 Juli 2013

pi-pa-peru

15 Januari 2011 - 19 April 2011

Mijn eerste reis

Landen bezocht: